It sil jo bern mar (net) wêze

Gezinnen zien er tegenwoordig heel verschillend uit. Soms wonen kinderen bij hun vader of moeder, soms bij allebei, en soms ook met een nieuwe partner van een van hen. Er zijn dus veel gezinnen waarin stiefouders en stiefkinderen samenleven alsof ze altijd al bij elkaar hebben gehoord.

Maar hoe zit dat eigenlijk met geld, schenken en erven? Worden stiefkinderen dan hetzelfde behandeld als eigen kinderen? Het korte antwoord is: ja, als je dat wilt en goed vastlegt. En dat is goed nieuws, want de wet kijkt tegenwoordig verder dan alleen naar wie elkaars “echte” familie is.

Bij schenkbelasting en erfbelasting maakt het niet meer uit of iemand een eigen kind of een stiefkind is.
Een stiefkind wordt voor de belasting op dezelfde manier behandeld als een kind dat geboren is uit de ouder zelf. Dat betekent dat een ouder of stiefouder aan een stiefkind net zo veel belastingvrij mag schenken als aan een eigen kind. En ook bij een erfenis betaalt een stiefkind hetzelfde tarief als een kind uit het eigen gezin.

Dat is eerlijk, want in het dagelijks leven maken gezinnen geen onderscheid tussen “echt” en “stief”. Iedereen eet aan dezelfde tafel, gaat samen op vakantie en zorgt voor elkaar. Dan is het logisch dat de Belastingdienst dat ook zo ziet.

Daarnaast kunnen stiefkinderen ook meedoen in de wettelijke verdeling, als je dat in je testament vastlegt.
Dat betekent dat als een ouder overlijdt terwijl die getrouwd was of een geregistreerd partnerschap had, niet alleen de nieuwe partner maar ook de kinderen van deze nieuwe partner mee kunnen delen in de erfenis, naast de eigen kinderen. In de praktijk gaat alles eerst naar de partner, zodat die rustig kan blijven wonen en leven zoals voorheen. De kinderen, ook de stiefkinderen, krijgen een vordering op die partner. Dat is hun erfdeel, dat later uitgekeerd wordt, bijvoorbeeld wanneer de partner overlijdt.

Door deze regels worden stiefkinderen echt als onderdeel van het gezin gezien. Ze hebben dezelfde rechten en worden door de wet op dezelfde manier beschermd.
Dat past goed bij hoe veel gezinnen tegenwoordig in elkaar zitten, je kunt ook en kind of een ouder zijn, ongeacht of er sprake is van een bloedband.

Het is mooi dat de wet dat erkent.
Want familie gaat niet alleen over wie er op wie lijkt, maar vooral over wie er voor elkaar klaarstaat. En als je als gezin samenleeft, samen zorgt en samen deelt, dan hoor je ook bij elkaar — óók volgens de wet.

Meer weten over dit onderwerp? Neem contact met ons op.